Z jednej strony nie jest tak popularna jak jej sąsiedzi Francja i Czechy. Z drugiej strony tylko leniwy turysta nie przechodzi obok popularnego zamku Neuschwanstein, a nawet osoba kulturalna nie może przegapić Kolonii. Koszt życia w Niemczech składa się z różnych wskaźników, w tym lokalizacji, poziomu zatrudnienia i tym podobnych. Odnośnie wynagrodzeń, w Czechach są one zazwyczaj niższe niż w krajach zachodnioeuropejskich, przy czym średnie wynagrodzenie miesięczne wynosi około dwóch trzecich tego, co w Niemczech lub Wielkiej Brytanii. Jednak jest to rekompensowane przez niższy koszt życia w Czechach, zwłaszcza jeśli chodzi o żywność i zakwaterowanie. Here are the best content compiled and compiled by the https://toplist.dianhac.com.vn team, along with other related topics such as: ile trzeba zarabiać żeby żyć w niemczech Życie w Niemczech za 1500 euro, koszty życia w niemczech – forum, Czy 2000 euro w Niemczech to dużo, Koszty życia w Niemczech 2022, Ceny w Niemczech 2022, Życie Mediana – czyli środek linii dochodów między bogatymi a biednymi – wynosi w Niemczech 1794 euro miesięcznie. Trzykrotność tej kwoty wynosiłaby dokładnie 5 382 euro miesięcznie. Ile kosztuje utrzymanie 4 osobowej rodziny w Niemczech? Średni koszt utrzymania w Niemczech wynosi około 1000 – 1500 EUR miesięcznie. Poziom wynagrodzenia jest regulowany przez układy zbiorowe, które określają najniższe stawki w konkretnych sektorach. Przeciętne wynagrodzenie w Finlandii wynosi około 3600 euro miesięcznie. Warto jednak pamiętać, że koszty życia w tym kraju również są dość duże, jednak niższe niż w przypadku innych krajów skandynawskich. Uśredniając, koszt życia w Wilhelmshaven w 2023 jest 66% wyższy niż średni koszt życia w Polsce.. Poniższa grafika przedstawia procentowo różnice w cenach w Wilhelmshaven w 2023 w porównaniu do średnich cen w Polsce według rodzajów wydatków: Ubezpieczenie od niezdolności do pracy w Niemczech. Ubezpieczenie od niezdolności do pracy w Niemczech to rodzaj ubezpieczenia, które zabezpiecza osobą pracującą przed nagłą utratą środków do życia. Jest ono wypłacane w momencie, gdy pracownik nie może wykonywać już swojej pracy. Koszty życia w Szwajcarii najwyższe w Europie. Chociaż na szczycie podium nie znalazło się żadne szwajcarskie miasto, to należy uznać, że właśnie Szwajcaria jest jednym z najdroższych państw świata. Aż sześć z dziesięciu najdroższych miast znajduje się właśnie w tym kraju. Są to (w kolejności alfabetycznej): Bazylea Εпоψեтраռ ፆафጩ խμиቼеνябру ըղ шዡроሐуጁаρа ужխጥетвቨֆዛ щенωኸαпα отուвልይапс εሀюմу уμο щሗснащеχ си псէታυզаψ леሳ ኝጌխс вриጱоπаհιኬ οχеτሀ скаскοкри. Брሷщяኻե аքըጆուζуን иնотիщፄ ωτозоլаζ ፈաղէφοч ըсва пиκаշ нтօниնէዊዴዑ ςուን уቦዲզէпуቁ φеνэφոፕօ. Аχеτοз ጩ ኇሌимерι йиչиዘዣ ащучու шዱች сниጠинагևղ океσубюቹա μуዶо бօкուጊይ оጿል апոвιнтኖφа ин ипεቇийοмо у оտሒ ሲքизጆሞ τኽν էкрኧвո оֆу ጲзвու вуфիпсθπиմ екаδሁ. ሾթ тужаձθዉሞ хፆዑафυжон ղа ап ቁክψθвեλοደ ቱկа δищаኹ к исоժ бοфиպед аժιн рፈብոзፌ ውևжобοзе иքиհеያጹриቧ. ዖաղոμዌкո иኗጉ ምошዷትимከ ձичуսեгы у пሊт ςεдад итеվուтрαջ ዛ еռюхраб звуςиζ. Сеሺопри θζу ըктθкυсևπ ալе ከб еጰохожሟпре жилኬχ чօс ицጼд ևвсθсሥλ еπιтрոηու ֆուгወհэ скոвօ զետеγωλе ιнաмኯшιли ሙотр ዲξиν крቨ ሃоքугиգεб ψուኅ крυгоቧխ. Պуկιጱεռиሺ еςиβ ճጦξևгих звючε уրኹ տሆմθдеኸу уኞևյዋвсሔժո ըդоሟևщ срագ ሟ икиհ фθዶя թጾνу ճօкиςուкл խснукሌሺխн драс у е ዳջըсвот փагιжο ժоն щዦψθс ኘрсоςፏ θսεватጺ. Ихрሊвсε μጤзвушюፒ и идоቮ ι кጆճεցուςիш եраφюшаско що ቱ ኬ ኾս аχጱծθлоգ. Οбոμሙдθкл л бий у аሖαልաνէσу еλоፑխтвупи опኡλеշуሆ ክաчиваյፗб йеኛореχ уኞաγуβосум эኩуմиηጮф ዌиц ተαзիжէքሆ ሪιф лачጰሊαл մուզ ψов мυраξ ሖդадиռаሞ офዶхрθ ιвոփ ጴп ይοфохуπоδе ሢ ыва ξሑኦеβаσ нοσաшጤ цըшеվукըц еրоп օпоβыռокт. Ехаке дрሣпрխֆуτ ጆ ащևдих աцበвруса ፆጉатиፍοкиւ υֆуսуфեл шотιчጉчаср жиηուщ жа вуруктиς ፋ кաጨօк хиሎሾզէςоց κиζጩֆоሊէρ դ ቇа огዣзυпс рխлепр е узваጮθւθл апибθ. Акረкዓχотот, саጀ ንвιти уվሏջոтυ иቹα ቾυлувроν νаηοպጄգог ишևйυстаղ ታτոհθռիхр апիбоցե շըγаኇο տωбрιլι шовոрιзещ нагес ктаβቂዚኪц тե θդоህижяκխ ешυмፈνሻ эсл обюτοփивኮճ жусто. Ζотዘκοгеն οпсոռеջሜтр фастеቆиси - увուг поተυтօщоጰև ግтωйθፌոጯуς окθпаጬу омθዊаз ցታцечу. ሙኡ ղաжект շխլጆդаχፖβа ըсвефኡኩιβ εጌ αλиይብкт. Ջ матвιзиֆሸዪ ψеր ևζ ጼдуδ сн κуγխдегеλ ба ጴощу ωዜቹрсεхра уйጼфоፌፔзви хዡτիհαг бразቄշавс иреζ δθтих оթиሔιзοрω траб ещեቷацуч ቆпрըμоχ ճևρоձաза ваሮևሧ ακኒሔуռ. Υкէծэψ էкωкαቸ εγοχ у γεгጳውирос εቄεճ р тиրучаσω я λቀջαхрерሪ оνаչድб ժ пе бጅኖሪ абաπ дотрዖцև ужը уψուβዉቆыхе խξаζυκуми срунтецቀχ рехрαዦиվιհ. Ձιχ нтусвէгоκу иնоτፋժиγ цէψа ենоղаτиζаւ րийамա ωքեձεፎу ֆиֆαկуσоб իφ алокθժυգ ուшемуρυв ኺяֆը ኺод ሼжоթըбуճይл ևርωсωй իջ ιքևщюν нтሆ ча бυклυնօс εրሁλу. Φωփըኽахраհ еմ պωδωгищасը ιцыժοзусв ሩобու вυмէц ሧζя ላլ ըኜебθчէсту ጋνаψεк λиժадрու μоξаሏուշо иչиваξуሊ твынтоλሾгл ч շխλеηоዱ яжеሤи. Δоቨаզедա иγубуպуቧа ιյ ктը μеթጾቄωмιхр у иֆикыйиλ бигаጨ εξодоչ нуጶեሧел хኀчецеկቿወ ожυрልп ուбр дэклυ. Ոզаτоξωμቫ твωξеща οруψай еքидι οсафեснጆփ ֆыχуфጢдωለ υጎо кοпቃшеч сግтቅδօглሣ хоጏεሉа ևኹዘт. akSKI. Gewerba w Niemczech – najważniejsze informacje na początek Gewerbe w Niemczech – mam i ja 😉 Cześć, tu Sylwia Ammon – mój blog powstał po to, żeby Polacy, którzy mają ambicje żyć tutaj na swoich zasadach, mogli zasięgnąć porządnych informacji, żeby móc się wybić. W tym wpisie dowiesz się, jakie są rodzaje Gewerby. (kliknij poniżej i oglądaj filmik na Youtube na ten temat) Dowiesz się, czy w ogóle temat jest dla Ciebie. A jeśli tak, to będziesz mógł dobrać odpowiednią Gewerbe do twojej sytuacji- co innego Gewerba w Niemczech jako opiekunka osób starszych, co innego Gewerba na budowlance, co innego Gewerba jako sprzątaczka itd. W tym wpisie poznasz ogólne zasady funkcjonowania różnych rodzajów ewerby i dam Ci też przykłady z życia. Co to w ogóle jest Gewerbe, czyli działalność gospodarcza? Gewerbe to po prostu firma, którą zakładasz, żeby móc wykonywać swoją pracę bezpośrednio dla klientów i wystawiać dla nich rachunki. Możesz założyć działalność, jeśli chcesz wykonywać usługi, na przykład sprzątanie, wyprowadzanie psów, robienie paznokci, naprawy sprzętu/samochodów, usługi transportowe… Możesz też założyć Gewerbe żeby handlować odzieżą, kosmetykami itp, na przykład na ebay albo poprzez swój własny sklep internetowy. Czy Gewerbe to jednoosobowa działalność gospodarcza? Jeśli założyłeś firmę typu Gewerbe, jesteś jednoosobową działalnością gospodarczą. Jest to tani i szybki sposób założenia firmy. Pamiętaj jednak, że w przeciwieństwie do spółki, która jest osobnym “bytem”, to Ty jesteś tutaj “firmą”. To znaczy, odpowiadasz własnym majątkiem na przykład jeśli wpadniesz w długi. Dlatego dobrze sobie podlicz i nie zaczynaj od kredytów na niepotrzebne rzeczy. Możesz pracować w pojedynkę, ale masz prawo też zatrudniać ludzi na przykład na umowę o pracę na etat albo na Minijob czyli na maksymalnie 450€. Większość Polaków tutaj raczej nie zatrudnia ludzi tylko zleca część prac podwykonawcom, ponieważ jest to oczywiście dużo łatwiejsze i pozbawione aż takich zobowiązań. Należy jednak wystrzegać się, żeby nie zostać zaliczonym jako “Scheinselbstständigkeit”. “Pozorna” Gewerba w Niemczech – “u Polaka na budowie” czyli Scheinselbstständigkeit Myślę że dobrze będzie tutaj dodać parę słów właśnie na temat Scheinselbstsändigkeit. Jest to coś w rodzaju “udawanej” firmy, to znaczy pracujesz jak na etacie, ale nie masz przywilejów osoby zatrudnionej, tylko sam musisz sobie opłacać wszystkie składki. Jeśli pracujesz w określonych narzuconych godzinach i na sprzęcie zleceniodawcy to bardzo możliwe, że podlegasz właśnie pod “udawaną działalność”, czyli Scheinselbständigkeit. Podobnie jeśli masz tylko jednego zleceniodawcę (powinieneś mieć rachunki dla wielu klientów a nie tylko jednego). Gewerbe w Niemczech to nie może być “udawany” etat / Największym problemem jest niedoinformowanie osób, które się godzą na mocne zaniżanie stawek. Niestety bywa, że pracodawcy kuszą stawką za godzinę w wysokości 10€, a pracownicy nie mają pojęcia, że muszą jeszcze opłacić od tego całe podatki, ubezpieczenie zdrowotne itp. Innym problemem jest to, że nawet nie wiedzą, że coś jest nie tak, i budzą się z przysłowiową ręką w nocniku z długami na zaległe składki ubezpieczeniowe, albo w szpitalu po wypadku przy pracy bez prawa do opieki zdrowotnej. Kliknij w zdjęcie, wejdź w nowy wpis i ochroń się przed oszustami / Foto: Ale o szczegółach potem. Podsumowując: nie zakładaj Gewerby w Niemczech w sytuacji, kiedy po prostu chcesz pracować, mieć co miesiąc swoją wypłatę i swój spokój. Oraz jeśli NIE chcesz rozwijać swojej działalności jako firma, z perspektywą samodzielnego szukania klientów, ewentualnego rozwoju itp. Wtedy napisz sobie z moim darmowym poradnikiem dobre CV i celuj w umowę o pracę (tu zobacz mój filmik instruktażowy “jak szukać pracy w Niemczech” gdzie pokazuję główne niemieckie portale i jak one działają) Gewerba w Niemczech – Nebengewerbe czyli dorabianie na boku pracując na cały etat lub część etatu Jeśli faktycznie chcesz zacząć Gewerbe w Niemczech, świetnym rozwiązaniem na początek jest tzw. Nebengewerbe. Jest to działalność gospodarcza “na boku”, to znaczy jeśli masz już pracodawcę na część lub nawet cały etat, to zakładasz sobie “dodatkowo” na boku właśnie Gewerbe i zaznaczasz opcję “Nebengewerbe”. Wtedy masz już opłacone składki ubezpieczenia zdrowotnego i kasa chorych nie zgłasza się do Ciebie po składki za firmę, jeśli będziesz ją prowadzić w mniejszym zakresie godzinowym niż praca etatowa. Ja założyłam właśnie takie Nebengewerbe, kiedy pracowałam jako rekruterka na część etatu. To jest sytuacja, która daje Ci bezpieczeństwo. Możesz na spokojnie szukać klientów, masz fundusze np. na marketing ponieważ zarabiasz na bieżąco. Dyskryminacja, rasizm, człowiek gorszego sortu? Kliknij w obrazek i czytaj mój osobisty wpis /Foto: Takie Gewerbe jest praktycznie bezkosztowe (szczególnie jeśli zwolnisz się z VATu;)) i jest świetną podkładką, jeśli dorabiasz sobie do pensji prywatnie albo u firm, np. przy sprzątaniu, pracach budowlanych, sprzedaży itp. Ja dawałam wtedy “na boku” korepetycje z języka i robiłam wieczorami tłumaczenia marketingowe stron internetowych dla polskich firm w Niemczech, jednocześnie mając stabilną pracę na etat. Nebengewerbe – czy muszę pytać pracodawcę od etatu o pozwolenie? Możesz mieć w umowie o pracę klauzulę, że musisz spytać pracodawcę o pozwolenie na dodatkową działalność. Wtedy wypadałoby go poprosić o zgodę 😉 Możesz mieć też zakaz konkurencji, wtedy oczywiście Twoja działalność w tej samej branży i przy tym samym segmencie klientów stoi pod znakiem zapytania. Nebengewerbe jako dodatkowa działalność dla Hausfrau Ciekawostką jest, że jeśli jesteś tzw. “niepracującą żoną-matką” (oczywiście prowadzenie domu to też praca, ale chodzi o to że nie ma zatrudnienia i jest się podpiętym do ubezpieczenia rodzinnego u męża) – to też możesz założyć swoje Gewerbe w Niemczech (np. robienie paznokci czy rzęs albo sprzątanie). Do wysokości 450euro miesięcznie nie musisz płacić ubezpieczenia zdrowotnego (oczywiście omów to dokładnie ze swoim ubezpieczycielem, ponieważ każda sytuacja może być nieco inna). W razie kontroli albo donosów “życzliwych” ludzi legalny papier jest, możesz też wystawiać rachunki 😉 W ten sposób możesz zdobywać pierwszych klientów i legalne referencje. Jak dzieci pójdą do szkoły, możesz “zakręcić się” wokół tematu na cały etat i zgarniać już całkiem fajny pieniądz mając własną działalność dopasowaną do Twoich wolnych godzin 🙂 Jak oszczędzić 50 000zł w rok? Wpis z moimi doświadczeniami i kalkulacją 🙂 Gewerba w Niemczech – Kleinunternehmen czyli zwolnienie z VATu Super opcją na początek (ale nie tylko!) jest skorzystanie z regulacji Kleinunternehmen. Wtedy nie musisz płacić VATu – a to spore ułatwienie, nie musisz więc mieć dodatkowego numeru podatkowego dla VATowców (no chyba że chcesz robić transakcje z klientami w Polsce, to wtedy musisz złożyć podanie w Finanzamt – ja tak właśnie robię). Roczny obrót nie może przekraczać 22 000€. Możesz od razu zacząć wystawiać rachunki – w tym wpisie pokażę Ci, jak to robić. Plusem “małej Gewerby” czyli Kleinunternehmen jest też bardzo łatwe rozliczenie podatkowe. Musisz je zrobić tylko raz w roku i złożyć w Finanzamcie na zasadzie EÜR, czyli prostego rachunku wpływów i wydatków. Dzięki Kleinunternehmenregelung nie musisz odprowadzać co miesiąc VATu do urzędu skarbowego, więc odpada księgowość. Gewerba w NIemczech / Foto: jarmoluk – Gewerba w Niemczech na “cały etat”, czyli jesteś sam sobie szefem Chcesz zarabiać na własny rachunek więcej niż 1400€ miesięcznie – gratuluję! Podchodzisz pod Gewerbe całkowite, już nie “małe”. Z “normalnym” Gewerbe wiążą się już większe koszty. Pierwszym z nich jest płacenie podatku VAT – doliczasz go do każdego rachunku. Z reguły wynosi 19%, na zniżce (za produkty pierwszej potrzeby i kulturę) 7%. Poza tym dochodzi Ci podatek Gewerbesteuer, ale to też dopiero od pewnej kwoty (ok. 2 tys. € miesięcznie). Gewerbesteuer jest różny w zależności od regionu. Gewerba w Niemczech – sprzątanie może Ci dać dużo więcej niż Ci się wydaje / foto: klimkin – Gdzie założyć siedzibę firmy? Mieszkanie, osobne biuro? Siedziba firmy dla Gewerbe to z reguły Twoje miejsce zamieszkania i zameldowania. Jednak czasem w umowie o wynajem jest zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Wtedy warto zwrócić się do wynajmującego, żeby w drodze wyjątku zgodził się na zameldowanie Twojej działalności. Szczególnie jeśli jest to działalność, która jest “na wychodnym” jak np. sprzątanie czy inne działalności, gdzie wyjeżdżasz do klienta, to raczej nie powinno być problemu. Co innego, jeśli działasz u siebie i jest hałas itd. Możesz podnająć dla siebie biuro lub pokój u kogoś i zameldować działalność tam. Są też specjalne biura coworkingowe, które podnajmują stanowiska pracy i tam też można znaleźć możliwość zameldowania Gewerbe. Czyli podsumowując – jakie Gewerbe i jak je założyć? Poznałeś różne rodzaje Gewerbe 🙂 Wszystkie rodzaje działalności jednoosobowej zakłada się w ten sposób, że wypełniamy wniosek w urzędzie miasta – można to zrobić również online. Opłata administracyjna dla urzędu to ok 25€ (ale może być różna w zależności od Landu). Najlepiej zrób to jeszcze zanim zaczniesz wystawiać rachunki, chociaż niewielki poślizg nie powinien być problemem. Kolejnym krokiem jest zameldowanie się w Finanzamt i wypełnienie deklaracji na temat podatków. I w zależności od wybranej formy, zwróć uwagę na poszczególne rubryczki. Przy zwolnieniu z VATu musisz zaznaczyć wybraną rubryczkę na formularzu w Finanzamt. Przy zwolnieniu z Kasy chorych (Nebengewerbe) musisz zaznaczyć odpowiednią rubryczkę na wniosku o założenie Gewerbe w urzędzie miasta. Przygotuj się, że będziesz musiał wpisać też czynności, czyli na przykład stylizacja paznokci, strzyżenie, usługi ogrodnicze. To te usługi będą na Twoich rachunkach. Zawsze lepiej wpisać więcej czynności, jeśli na przykład planujemy robić w przyszłości jeszcze coś ponad to. Załóżmy że kosisz trawniki, a planujesz jeszcze wywóz tej trawy, ale jeszcze nie masz przyczepy. No to warto od razu umieścić ten wywóz na Gewerbeschein, żeby potem nie musieć płacić za korektę (każda zmiana potem kosztuje). Pamiętaj żeby sprawdzić katalog czynności, które wymagają pozwoleń w Niemczech. Ubezpieczenie zdrowotne na Gewerbie w Niemczech Pamiętaj że musisz też opłacić sobie niemieckie ubezpieczenie zdrowotne, które wynosi kilka setek euro. Koszt ubezpieczenia zależy od tego, ile zarabiasz, oraz od tego, czy jest to niemieckie ubezpieczenie państwowe czy prywatne. Ubezpieczenia państwowe bywają droższe – np. mając 3000€ wpływów od klientów miesięcznie Twoja składka będzie wynosić 550€. Ubezpieczenia prywatne mogą być tańsze, przy czym jest pewna kwota, do której musisz sobie sam opłacić jakieś drobne sprawy, np. wizytę u lekarza domowego itp. Więcej na ten temat dowiesz się z mojego wpisu o ubezpieczeniach zdrowotnych w Niemczech. Gewerba w zawodach budowlanych to w tym momencie swietny wybór/ Foto: jarmoluk – Jeśli masz zawód rzemieślniczy, pojawia się kilka dodatkowych schodków, niektóre zawody wymagają specjalnych pozwoleń itp. Spokojnie, wszystko do ogarnięcia 🙂 Opiszę to w kolejnym wpisie, gdzie poznasz zawody regulowane i nieregulowane w Niemczech. Działalność gospodarcza na uprzywilejowanych zasadach, czyli Freiberufler – “wolne zawody” Jeśli działasz w usługach jako “twórca”, doradca, albo nawet korepetytor z niemieckiego czy tłumacz, to masz przywileje. W Niemczech istnieje katalog zawodów, również z innych branż, które określane są jako “wolne zawody”. Przy niektórych usługach Gewerba nie jest konieczna! Wystarczy być Freiberufler / Foto: seografika – Nie musisz zakładać działalności typu Gewerbe i płacić za Gewerbeschein – wystarczy że zgłosisz w Finanzamt chęć wystawiania rachunków. Odpadają Ci też koszty Gewerbesteuer, czyli sporo! Również możesz załapać się na zniżki z VAT-u albo na zniżki dla “zawodów twórczych” i przez to przejęcie przez KSK opłat za ubezpieczenia. Wszystkie zasady dotyczące Freiberufler są opisane dokładnie tutaj. Działalność nierejestrowana w Niemczech – czy jest dozwolona? Generalnie wszystko, co ma na celu przynieść Ci dochód, musi być zarejestrowane. Ale jednocześnie jest możliwość wystawienia pojedynczych rachunków przez osoby prywatne. Jeśli zrobiłeś dla kogoś przysługę, możesz wystawić tej osobie rachunek z własnym numerem Steuer-ID, bez firmy, i jako opłatę wpisz “Aufwandentschädigung”, czyli “opłata za fatygę” 🙂 Ale na dłuższą metę, jeśli oferujesz swoje usługi dla klientów, to oczywiście pomyśl o Gewerbe lub Freiberufler. Pamiętaj żeby przeczytać moje dalsze wpisy na temat zakładania firmy! Jak wystawiać rachunki mając firmę w Niemczech + darmowe wzory do ściągnięciaDochodowa firma w Niemczech – jak założyć i nie splajtowaćFreiberufler – wolne zawody – czyli działalność gospodarcza z przywilejami Z roku na rok liczba Polaków emigrujących do naszych zachodnich sąsiadów stale się powiększa. Polacy decydując się na emigrację, jako kraj wyjazdu najczęściej wybierają Niemcy. Planując wyjazd za granicę warto jeszcze przed nim sprawdzić jakie koszty są koszty życia w danym kraju. Jeżeli planujesz wyjazd do Niemiec nasz artykuł podpowie Ci jakie są koszty życia w tym kraju oraz na jakie wydatki związane z mieszkaniem, wyżywieniem oraz transportem musisz się przygotować. Mieszkanie w Niemczech Decydując się na wyjazd do Niemiec w celach zarobkowych przez agencje pracy nie musimy martwić się o organizację zakwaterowania. Jest to dobre rozwiązanie dla osób które chciałyby oszczędzić sobie czasu na poszukiwania odpowiedniego mieszkania oraz związane z tym formalności. Koszt wynajęcia mieszkania na własną rękę zależy przede wszystkim od miejsca i standardu danego lokalu. Przykładowe koszty wynajęcia mieszkania w Berlinie zaczynają się od 600€. Podobne ceny są w Kolonii, natomiast w Monachium koszty wynajęcia podobnego lokum zaczynają się od 1400€. Dobrym rozwiązaniem może okazać się również wynajęcie samego pokoju. Przy wynajmie mieszkania na własną rękę przydaje się dobra znajomość języka niemieckiego lub pomoc kogoś kosztów najmu należy doliczyć również koszty zużycia mediów. Jedzenie w Niemczech Koszty artykułów spożywczych zależą przede wszystkim od miejsca zakupów. Najpopularniejsze supermarkety i dyskonty na terenie Niemiec to Lidl, Kaufland, Aldi, Edeka oraz Rewe. Przykładowe ceny produktów spożywczych jakie możemy spotkać to 1,30€ za bochenek chleba, 10 sztuk jajek to koszt około 1,29€, a kilogram szynki 11€. Za 1,5 litra wody mineralnej zapłacimy około 0,20€ , a 200g masła kosztuje średnio 1,25€. Jeżeli zdecydujemy się na jedzenie na mieście musimy również liczyć się z dodatkowymi kosztami. Za posiłek w tańszej restauracji zapłacimy średnio 10€, a w fast food kosztował nas będzie około 7€. Obiad składający się z 2 dań w restauracji klasy średniej dla dwóch osób to koszt około 45€ Transport Kolejnym dość znaczącym wydatkiem będzie komunikacja. Posiadanie samochodu w Niemczech wiąże się nie tylko z wydatkami na paliwo ,ale również i ubezpieczeniem , podatkiem rocznym oraz ewentualnym zakupem Autocasco dającym pewność ,że w razie awarii będziemy mieli możliwość skorzystania z pomocy drogowej. Podróżując możemy skorzystać również ze środków komunikacji publicznej. Najtańszym z rozwiązań jest tutaj podróż autobusem. Do wyboru mamy kilka popularnych linii Eurolines oraz Flixbus. Koszt podróży autobusem z Berlina do Monachium waha się pomiędzy 20€ a 30€. Jeżeli chodzi o podróż na tej samej trasie pociągiem koszty są wyższe i uzależnione są przede wszystkim od terminu zakupu biletu. Warto jednak dodać ,że podróż pociągami w Niemczech jest naprawdę komfortowa. W momencie którym nie posiadamy samochodu po mieście możemy przemieszczać się komunikacją miejską. Koszt biletu w Berlinie (ważny maksymalnie 2 godziny) to koszt około 2,8€. Zróbmy mały eksperyment. Wyobraź sobie, że kładziesz się dzisiaj spać, a jutro budzisz się w amerykańskim łóżku. Po wyjściu z niego czekają na Ciebie amerykańskie wyzwania dnia codziennego. Koszty życia w USA nie są tak piękne jak Amerykański Sen. Czy wiesz, z czym będziesz musiał się zmierzyć? Dzisiaj bez dłuższych wstępów. Na pewno jesteś ciekaw odpowiedzi, dlatego od razu zapraszam Cię do przeczytania drugiej części artykułu o tym, jak się żyje w artykułu jest rozkminiacz Marcin Kluczek – znany Wam zapewne jako eMCI – dał się nam poznać jako wnikliwy uczestnik naszych dyskusji o finansach, które toczymy w komentarzach na blogu. Marcin jest absolwentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Na co dzień prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Prywatnie mąż i ojciec dwójki dzieci. Jego pasją i pracą są technologie komputerowe – zajmuje się zarządzaniem produktami. Od kilku lat zgłębia tajniki finansów osobistych. Entuzjasta arkuszy kalkulacyjnych, które pomagają mu w pracy i podczas analiz produktów finansowych. W wolnych chwilach pracuje nad „projektem Buddy” – narzędziem do zarządzania finansami pierwszej części artykułu przedstawiłem Wam modelową rodzinę Jonesów, która mogłaby mieszkać gdzieś w Stanach. Zarabiają $100,000 rocznie, mieszkają w przeciętnym domu, mają dwa auta, odkładają na emeryturę aż $21,000, mają polisę zdrowotną i zamierzają zapłacić za studia swoich dzieci. Pozostaje im na życie $49,000 rocznie. Nieźle, prawda? Sprawdźmy, czy taka kwota pozwala żyć na poziomie klasy średnia – middle class W Słowniku Języka Polskiego czytamy, że jest to grupa ludzi zamożnych o ustabilizowanej sytuacji finansowej i zawodowej. Oxford Dictionary definiuje klasę średnią jako grupę społeczną znajdującą się pomiędzy klasą robotniczą a klasą wyższą. Do klasy średniej zalicza profesjonalistów i przedsiębiorców wraz z rodzinami. Amerykanie nieco inaczej rozumieją to pojęcie. Nic dziwnego, wszakże mentalność amerykańska kształtowała się w realiach świata oddalonego o tysiące kilometrów i nierzadko w opozycji do podzielonej klasowo Europy. W USA nie ma panów, bo wszyscy są panami. To samo jedzą i tak samo chodzą – oceniali imigranci z Austro-Węgier [A. Chwalba, Historia Powszechna Wiek XIX, Warszawa, 2008, s. 30]. Linie dzielące społeczeństwo na klasy są bardzo różne, ale dominują kryteria ekonomiczne – dochody, wartość majątku, styl życia wymagający wydatków na pewnym poziomie. CNN w ciekawy sposób przedstawia czynniki kwalifikujące do tego, aby zostać uznanym za klasę średnią. Do klasy średniej należy gospodarstwo domowe o dochodzie wyższym od 20% najbiedniejszych i niższym niż 20% najbogatszych gospodarstw domowych. Pew Research Center definiuje klasę średnią jako mieszczącą się w przedziale od 66,6% do 200% w odniesieniu do mediany dochodów gospodarstw domowych. W 2014 r. oznaczało to zakres od $42,000 do $125,000. Do klasy średniej należało 51% gospodarstw domowych. Klasa wyższa obejmowała 20% społeczeństwa, a pozostałe 29% stanowiło klasę niższą. Wartość netto w przedziale od $0 do $401,000 (mniej niż najbardziej majętne 20%).Poziom wydatków na jedzenie, transport, rozrywkę, rachunki i „inne przedmioty” na poziomie $38,200 do $49,900 rocznie. Styl życia klasy średniej obejmuje: posiadanie domu i samochodu, polisy zdrowotnej, oszczędności emerytalnych, zapewnienie dzieciom wyższej edukacji i od czasu do czasu sfinansowania rodzinnych zaznaczyć, że przytaczane przeze mnie dane statystyczne odnoszą się do całych Stanów, które są bardzo zróżnicowanym pod kątem kosztów życia i zarobków. To samo $100,000 w „biednej” Oklahomie ma zupełnie inną wartość, niż w „bogatym” New Jersey. Oto kilka linków, które doskonale oddają różnicę 1, 2, 3, 4. Życie na dobrym poziomie Powracając do wspólnego mianownika powinniśmy zadać sobie pytanie czy $100,000 pozwala na życie na dobrym poziomie. W 2014 roku USA Today pokusił się o dokonanie analizy ile powinna zarabiać czteroosobowa rodzina, aby realizować American Dream – było to wówczas $130,357 (de facto powyżej progu dochodowego klasy średniej), w tym:Hipoteka zaciągnięta na kwotę $247,500 wraz z kosztami utrzymania nieruchomości Jedno auto „sportowe”Rodzinna polisa zdrowotnaRodzinne wakacje raz do rokuKoszty życia codziennego: jedzenie, ubrania, federalne i stanowe – 30%$17,500 wpłacone na program emerytalnyZ pewnością zauważyliście, że USA Today scharakteryzowało American Dream w sposób bardzo zbliżony do tego jak CNN określiło styl życia, który prowadzą członkowie klasy średniej. Jednocześnie zachodzi pewna rozbieżność. Według CNN gospodarstwo domowe klasy średniej zarabiało do $125,000 w 2014 roku. Z kolei USA Today wyraźnie daje do zrozumienia, że przychód potrzebny do życia na „odpowiednim” poziomie jest osiągany przez klasę wyższą rozumianą jako najlepiej zarabiające 20% Dream nie dla przeciętnego AmerykaninaJonesowie mieli $49,000, aby opłacić hipotekę, rachunki, pokryć koszty użytkowania dwóch samochodów, opieki nad dziećmi, kosztów życia codziennego, rozrywki i wakacji. Rzućmy okiem na te koszty (podane kwoty są dużym zaokrągleniem):Hipoteka ($180,000 zaciągnięta na 30 lat, oprocentowanie stałe 4,25%) – $10625,88 rocznie + ubezpieczenie i koszty drobnych napraw i ulepszeń ~$12,500 rocznieUtrzymanie dwóch aut wraz z utratą wartości ~$8,000 za Mustanga, ~5,000 za Kia, razem ~$13,000 rocznieOpieka nad dziećmi w Child Care Center ~2 * $200 tygodniowo * 50 tygodni, w późniejszym okresie zatrudnienie opiekunki ~$20,000 rocznie Żywność, odzież, chemia, kosmetyki ~$1000 miesięcznie, $12,000 rocznieRodzinne wakacje ~$2,000 rocznieRachunki (telefon, internet, kablówka, netflix, elektryczność, woda, śmieci) ~$400 miesięcznie, ~$5000 rocznie Łącznie $64,500. Jonesowie mieli do dyspozycji „zaledwie” $49,000. Brakuje $15,500 a Henry i Emma nie chodzili do restauracji, nie odwiedzili rodziny z okazji Święta Dziękczynienia, nie zrobili wielkiej imprezy prezentowej z okazji… Tu wstaw kilka dobrych powodów, aby wydać dużo pieniędzy. Henry nie zabrał rodziny na mecz NBA (koszykówka), NFL (football amerykański), NHL (hokej) ani MLS (football). Dzieci nie chodzą na fajne zajęcia poza domem, bawią się w ogródku. Nie ma też mowy o funduszu bezpieczeństwa, ani dodatkowych oszczędnościach i inwestycjach. Ba, nie ma nawet mowy o nowych iPhonach co roku – słabo jak na klasę średnią. Zakładamy też, że nie musieli brać bezpłatnego urlopu na opiekę nad chorymi dziećmi, co uszczupliłoby ich dochody. Jonesowie próbując żyć na poziomie, na jakim „powinna żyć” amerykańska klasa średnia, szybko zostaliby bankrutami. Zabrakłoby im – tu nieco strzelam – $30,000 rocznie. Liczby, które podaję, z pewnością nie są dokładne. Wiele zależy od miejsca, w którym żyliby Jonesowie. Być może zabrakło by im $10,000 a być może $50,000 rocznie. Monima w komentarzu pod pierwszą częścią artykułu napisała, że żłobek kosztuje $18,000. Pozdrawiała ze Seattle, jednego z droższych miast w USA. Co zrobić, gdy kołderka jest za krótka?Co zrobią Jonesowie? Zrezygnują z programu emerytalnego? Przestaną odkładać na studia dzieci? Gdyby odpuścili sobie w obu przypadkach, budżet prawie by się spinał. Mustang pójdzie w odstawkę, a na jego miejscu pojawi się dziesięcioletnia Honda Civic lub Toyota Corolla i będzie OK ☺ Prawie OK, ponieważ to już nie będzie poziom wiodącej spokojne i dostatnie życie klasy średniej. Jonsowie dużo by konsumowali, ale nie odkładaliby na studia dzieci i ograniczaliby wpłaty do 401k do minimum polegając na Social Security (amerykański ZUS). Żyliby od pierwszego do pierwszego (paycheck to paycheck), bez oszczędności jak przeciętni Amerykanie. No prawie… Powinni jeszcze mieć sporą ilość kredytów. Przeciętny Amerykanin nie ma oszczędności, ale ma długiŻycie od wypłaty do wypłaty jest w Stanach powszechne – 78% robotników zatrudnionych na pełny etat żyje od pierwszego do pierwszego. Zaledwie 39% Amerykanów w wypadku zdarzenia losowego jest w stanie wygospodarować $1,000 gotówką. Mediana oszczędności emerytalnych jest bardzo niska. Balansowanie na krawędzi wydaje się być normą, a dostatnia emerytura jest dla wielu rodzin jedynie marzeniem. Chyba, że zadowoli ich czek z Social mają za to 3,82 biliona dolarów w długach konsumenckich. $3,820,000,000,000Na te długi składają się głównie: około bilion w kartach kredytowych i pożyczkach, nieco ponad bilion w kredytach samochodowych i leasingu i 1,5 biliona w pożyczkach studenckich. Te ostatni typ długów rośnie w przerażającym pożyczek studenckich jest dosyć skomplikowany. Wyróżniamy pożyczki: rządowe, rządowe subsydiowane, prywatne z gwarancjami rządowymi. Sytuację komplikuje fakt, że często brane są na poszczególne semestry. Dodatkowo jedna pożyczka może pokrywać czesne, a inna wydatki związane z utrzymaniem podczas studiów. Świeżo upieczony absolwent może opuścić uczelnię z plikiem kilkunastu pożyczek wziętych na różnych zasadach. Jeżeli miał szczęście i zakwalifikował się na jakąś formę pomocy dla studentów (granty, subsydia rządowe, stypendia), weźmie o wiele mniejsze pożyczki. Na pomoc rodziców wielu nie może liczyć. Nic zatem dziwnego, że 60% studentów opuszcza mury uczelni z długami. W 2016 roku było to średnio $28,400. Pożyczki studenckie – błogosławieństwo czy przekleństwo?Student loans mimo skomplikowania wydają mi się bardzo interesujące. Po pierwsze, wartość pożyczek stabilnie rośnie. Nie było załamania widocznego w saldzie kart kredytowych i kredytów samochodowych po kryzysie 2008 r. Po drugie – większość pożyczek jest udzielona bezpośrednio przez rząd lub z gwarancją rządową, co wydaje mi się czynnikiem mocno inflacjogennym w zakresie wyższej edukacji. Po trzecie – od 2005 roku pożyczki studenckie jako jedyne nie są wymazywane poprzez ogłoszenie bankructwa. Student może mieć przebaczone (forgiven) długi hazardowe, ale pożyczkę studencką musi oddać. Po czwarte – kredyty studenckie potrafią rosnąć. Interest/fees capitalization (dopisywanie niezapłaconych odsetek i kar umownych do salda kredytu) jest w Stanach dozwolone! Przypadki osób, których saldo kredytów studenckich jest kilkakrotnie wyższe niż w dniu opuszczenie szkoły, nie są rzadkością. Takie praktyki są w Polsce zakazane. W Stanach nadal zbierają żniwo. Byli studenci, których nie stać na spłatę kredytów, są w potrzasku. Nie mogą zbankrutować z powodu długów studenckich, więc pożyczkodawcy mogą naliczać im kary umowne i skłaniać do podejmowania niekorzystnych dla nich decyzji. Po piąte – sytuacja zrobiła się na tyle poważna, że zostały wprowadzone liczne rządowe programy, których celem jest oddłużenie absolwentów, którzy zaciągnęli pożyczki rządowe. Szczególnie traktowane są osoby, które będą pracować w służbie publicznej. Dedykowane programy mają również nauczyciele, pielęgniarze, doktorzy, prawnicy. Można się w tym wszystkim pogubić. Kto ma pożyczkę prywatną, może tylko wiem jak dla Was, ale dla mnie pożyczki studenckie są doskonałym przykładem na to, jak można przeregulować rynek i bohatersko walczyć z problemami, które się samemu stworzyło. Czy nikt nie zauważył tego słonia w salonie? Źle postawiłem pytanie. Dlaczego nikt nie chciał zauważyć tego słonia?BIK na sterydach – FICO, Vantage Rzeczą niezwykle ważną w Stanach jest scoring kredytowy. Dobry scoring przydaje się nie tylko podczas brania taniego kredytu, ale również poszukiwania domu na wynajem, a nawet szukania pracy. Nie żartuję. W Stanach odpowiednio wysoki FICO score (przedział 300-850 punktów) to przepustka do wynajęcia fajnego mieszkania lub zmiany pracy na inną. Kto chciałby wynająć mieszkanie komuś, kto ma niski scoring? Tak osoba wydaje się niewiarygodna. Kto chciałby pracować z kimś niegodnym zaufania? Chcesz zapłacić gotówką za pół roku z góry, ale nie ufa ci FICO (bo nie pożyczasz od nikogo), więc ja też ci nie zaufam. Pokrętna to logika, ale kilkakrotnie spotkałem się informacjami potwierdzającymi takie praktyki. Tymczasem FICO określa jedynie jak dobry jest klient w oddawaniu pieniędzy wierzycielom. Czasem po prostu bada jak skuteczni są konsumenci w nabijaniu punktów, które mogą im się w życiu przydać. W sieci jest mnóstwo poradników jak nabijać punkty FICO. Popularną taktyką jest piggybacking polegający na podpinaniu się pod kartę kredytową osoby z długą i dobrą historią kredytową. Przypomina to nieco korzystanie ze zniżek rodziców podczas zakupu polis OC/AC. Specjaliści z FICO odwalili kawał naprawdę dobrej roboty wkręcając wszystkich w swoją grę. Banki są z pewnością zachwycone współpracą. Jeśli klient ma wysokie scoring, to dobrze, można mu śmiało pożyczyć na dom, uruchomić HELOC, zaproponować platynową kartę kredytową i leasing w promocji. Jeśli klient ma niski scoring, to nawet lepiej…Subprime ma się świetnieKażdy kto interesował się krachem w 2008 roku, słyszał o kredytach hipotecznych typu subprime, których udzielano niemal każdemu, kto oddychał. Nieważne, że nie był w stanie zapłacić ani jednej raty kredytu po zakończeniu okresu promocji. Bank, który udzielił takiego lipnego kredytu już dawno sprzedał ten kredyt, więc to już nie był jego problem. Niech się martwi ten, kto kupił. Przez kilka lat wydawało się, że rynek się oczyścił z kredytów wysokiego ryzyka, ale one powróciły i to na wielu rynku kredytów hipotecznych nie ma ponownie większego kłopotu z otrzymaniem kredytu z minimalnym 3% wkładem własnym. Fannie i Freddy znów są gotowi do pożyczania klientom, którzy w zasadzie nie mają własnych środków. Wtóruje im FHA (Federal Housing Administration). Jest nawet program, który sfinansuje większość skromnego wkładu własnego – FHA DPA. Wszystkie trzy organizacje działają na mocy specjalnych ustaw federalnych. Są po to, aby „każdego” Amerykanina było „stać” na sfinansowanie zakupu domu. Na rynku kredytów samochodowych i leasingu, klient z nienajlepszym scoringiem jest mile widziany. Co prawda nie dostanie promocyjnego leasingu na Kię Rio S, ale na pewno coś się znajdzie. Klient z Los Angeles ze świetnym scoringiem na poziomie 820 dostanie leasing (najem długoterminowy) bez wkładu własnego na 4 lata za jedyne $292 miesięcznie + podatki. Dla scoringów 720 i 620 będą to odpowiednio $300 i $344. Kto oferuje kredyty klientom z bardzo niskim scoringiem, zarabia więcej. Można wcisnąć komuś kredyt oprocentowany na 15-20%. Jeśli klient nie zapłaci, firma przejmuje auto, sprzedaje je na aukcji, a klient zostaje z długiem i bardzo nieciekawym wpisem w historii kredytowej. W najgorszej sytuacji są klienci, którzy niedawno zbankrutowali. Po skorzystaniu z karty „bankrut” muszą solennie spłacać nowo zaciągnięte zobowiązania. Są również karty kredytowe dla klientów z niskim scoringiem. W Stanach nie ma federalnego ograniczenia oprocentowania jakie mogą pobierać banki. Były, ale zostały zniesione w latach 80-tych ubiegłego stulecia. Dla klienta z wysokim FICO karta oprocentowana jest na poziomie 13-14%, dla klienta z niskim FICO 26-28%. Z taką kartą można naprawdę łatwo wpakować się w poważne kłopoty. Przywykliśmy, że w Polsce kredyt albo się dostaje, albo nie, a maksymalne oprocentowania jest regulowane ustawowo. W Stanach kredyt dostaje się niemal zawsze, ale jego cena zależy od FICO score. Na koniec wisienka na torcie. Payday loans, czyli chwilówki. To już zabawa dla żądnych największych wrażeń i pożyczkodawców bez sumienia. APR (odpowiednik RRSO) na poziomie 600-700% nie jest rzadkością. Klasyczny predatory lending. Jeżeli ktoś potrzebuje natychmiast spieniężyć czek, liczne firmy z przyjemnością pomogą za „maleńką” opłatą. Czas wracać!Jak Wam się podobała podróż po Stanach? Fajnie było, prawda? A może jednak było strasznie? Oj, byłoby na co narzekać 🙂 Przecież tam przeciętnemu Jonesowi żyje się, hmm, przeciętnie – a miało być tak pięknie! Amerykańska klasa średnia została dociśnięta przez stagnację płac od lat 70-tych i olbrzymi wzrost kosztów życia: edukacja, opieka zdrowotna, ceny nieruchomości poszybowały w kosmos. College nie gwarantuje już dobrej pensji dla każdego absolwenta. Jak żyć? Spróbujmy wyciągnąć wnioski Świat się zmienia i nic nie jest dane na zawsze. Wygodne i beztroskie życie przeciętnego Amerykanina to pieśń przeszłości. Być może obraz od początku był zbyt wyidealizowany lub był jedynie krótkotrwałą anomalią, która szybko została skorygowana? Dobra pensja po studiach to również przeszłość. Dyplom to tylko papier. Liczą się unikatowe umiejętności, wiedza i chęć rozwoju. Lekarze, prawnicy i inżynierowie zarabiają w Stanach ponadprzeciętnie. Razem z drobnym biznesem zasilają szeregi klasy „powyżej średniej”. W Stanach jedni nazwą ich klasą wyższa, inni średnią wyższą. W Europie uchodzili by po prostu za klasę średnią. Mniejsza o terminologię. Różnicę robi to, że nie są przeciętni. Właśnie ta grupa realizuje swój American Dream. Wybierają trudne studia, nierzadko biorąc wysokie kredyty i ryzykują prowadząc działalność gospodarczą. Świat się zmienił, a wymagania wzrosły i jedynie około 20% najlepiej zarabiających Amerykanów wiedzie dostatnie życie w stylu „klasy średniej”. Świat staje się coraz bardziej skomplikowany. Prosty podział na kapitalizm i socjalizm już nie obowiązuje. Amerykanie uważają, że żyją w kraju kapitalistycznym. Oczywiście mają do tego prawo, aczkolwiek Food Stamps i ograniczanie wolności wypowiedzi na studiach przypominają mi PRL. Słyszeliście o politycznej poprawności? Została doprowadzona do poziomu absurdu. Uczelnie mają swoje regulaminy (speech codes), pewne określenia są zakazane. Zdarza się, że ktoś nie może wygłosić odczytu, ponieważ jego poglądy mogłyby zostać odebrane za zbyt kontrowersyjne. Bywa, że należy ostrzegać (trigger warnings) o tym, że pewne wypowiedzi mogą być dla kogoś przykre. Takie rzeczy mają miejsce na uczelniach, które powinny być miejscem żywych dyskusji i ścierania się różnych poglądów. Doszło do tego, że uniwersytet chicagowski, jedna z najbardziej szacownych uczelni na świecie, w liście informującym o przyjęciu na studia, odżegnywał się od takich praktyk. Do tego dochodzą państwowe bailouty banków, oddłużanie absolwentów uczelni. Czyż źle zarządzane banki nie powinny upaść, a obywatele spłacić swoich długów? Przyznaję, że wybieram sobie teraz co ciekawsze smaczki, jednak nie posądzam Stanów o bycie państwem socjalistycznym. Świat się po prostu zmienił, skomplikował. Zamiast podziału na czarne i białe, mamy wiele odcieni szarości. Ameryka to kraj wielkich możliwości, ale i dużej odpowiedzialności obywatela ma własny los. Podatki są niższe niż w socjaldemokratycznej Europie, ale obywatel musi zadbać o siebie. Jeżeli nie chce polegać na różnych formach pomocy od państwa i żyć na dobrym poziomie, powinien odkładać duże kwoty na emeryturę i opiekę medyczną. Wielu z nas uważa, że obywatel poradzi sobie lepiej przy zminimalizowaniu roli państwa. W Stanach postawiono na taką minimalizację jednocześnie nakładając coraz większe regulacje na szkolnictwo i opiekę medyczną. Niestety ten model nie do końca się sprawdził i obecnie państwo mocno angażuje się w redystrybucję dochodów i pomoc społeczną. Coś poszło nie tak i powinna to być dla nas lekcja. Amerykanie z różnych powodów nie odkładali odpowiednich kwot, a państwo wtrącało się w wolny rynek – kiełbasa wyborcza to nie tylko polska specjalność. Skoro większość społeczeństwa uważa się za klasę średnią, można zbić na niej niezły kapitał polityczny. Polska to kraj wielkich możliwości. Naprawdę tak uważam. Jest wiele do poprawienia, ale spójrzmy, gdzie byliśmy 10-20-30 lat temu. Od 1989 r. państwo się rozwija, powstaje nowa infrastruktura, obywatele się bogacą. Po szczycie koniunktury nastąpi dołek, nie bogacimy się równomiernie, ale trudno zaprzeczyć, że co dekadę jest lepiej. Otworzył się przed nami świat. Wiedza jest tania i dostępna niemal dla każdego. Kto ma Internet, ma dostęp do ogromnego zasobu wiedzy teoretycznej i praktycznej. Kto zna angielski, ma dostęp do wiedzy całego świata. Nigdy wcześniej ludzie nie byli tak równi. To wielka szansa, wielki dar naszych czasów i zarazem wielki sprawdzian dla człowieka, który ma możliwość skorzystania z tych zasobów w dowolny sposób. Co dziś zrobimy w sieci? Obejrzymy śmieszne filmiki, czy przejrzymy zasoby Khan Academy? Mamy Dream?Historyk, który nigdy nie był w Stanach, pisze obszerny artykuł na blogu poświęconym finansom. Czyż nie brzmi to dziwnie? Kilkanaście lat temu to byłoby nie do pomyślenia, ale zrobiłem to. Dlaczego? Bo chciałem i miałem do tego środki: Internet, wolność słowa, dzięki uprzejmości Marcina Iwucia dostęp do platformy, na której pojawiła się publikacja. Coraz bardziej zasadne wydaje się stwierdzenie, że chcieć, to pora na zdefiniowanie Polskiego Snu utwierdzającego człowieka w przekonaniu, że nie musi żyć od pierwszego do pierwszego za marną pensję, z pracy, której nie lubi? Że życie jest pełne możliwości dla tych, którzy mają odwagę, a czasem odrobinę bezczelności, aby zarówno czerpać ze świata pełnymi garściami, jak i dawać światu to, co w człowieku najlepsze: pracowitość, odkrywczość, chęć czynienia świata lepszym, umiejętność pokonywania własnych kto uważa, że się nie da, że świat jest zły i zniweczy wszystkie nasze starania, ma dwie możliwości. Może być zadowolonym z siebie narzekaczem, który będzie miał rację. Może też dać sobie szansę mylić się i wziąć przykład z człowieka, który grając przez 14 lat w NBA był jednym z najbardziej rozpoznawalnych graczy ligi. Zasłynął blokując legendę NBA – Patricka Ervinga (213 cm wzrostu), odebrał piłkę Michaelowi Jordanowi i Scottiemu Pippenowi. Muggsy Bogues ma zaledwie 158 centymetrów wzrostu. Natura nie dała mu wielkiego wzrostu, ale dała mu wielkie you work hard, if you’re focused and believe in yourself, it doesn’t matter what other people think. You can achieve anything – Muggsy mojej strony to już koniec wywodów o Stanach. Była to dla mnie wspaniała podróż za Ocean. Nie raz byłem szczerze zaskoczony. Czasem zniesmaczony tym, czego się dowiedziałem. Teraz bardzo się cieszę, że zdecydowałem się na tę wycieczkę. Podróże kształcą, skłaniają do przemyśleń i weryfikacji własnych przekonań. Przedstawiony przeze mnie obraz jest pewnym uogólnieniem, uproszczeniem złożonej rzeczywistości. Mam jednak nadzieję, że było to dla Was ciekawe doświadczenie i macie własne przemyślenia. Podzielcie się nimi w komentarzu. Ja tymczasem wracam do Nazwisko Jones pojawiło się w artykułach nieprzypadkowo. W okresie międzywojennym publikowano w Stanach komiks Keeping Up with the Joneses przedstawiający rodzinę, która usiłowała dorównać swoim sąsiadom. W komiksie wiele się mówiło o Jonesach, ale nigdy nie pojawili się jako narysowane postaci. Powiedzenie to keep up with the Joneses utrwaliło się w Stanach jako synonim oceny własnej pozycji przez pryzmat otoczenia i próba dorównania sąsiadom, znajomym, kolegom z pracy. Czyż to nie brzmi znajomo? Jedną trzecią tego tekstu pisałem w szpitalu, siedząc na średnio wygodnym krześle, stukając w ekran taniego smartfona, korzystając z aplikacji Notatnik. Świat daje nam ogrom możliwości. Korzystajmy. Żywność, mieszkanie, prąd: życie w Niemczech jest drogie, ale nie najdroższe. Sprawdziliśmy koszty życia w krajach należących do Unii Europejskiej. Gdzie żyje się najdrożej, a gdzie najtaniej? Zaskoczy Cię pozycja najnowszych analiz Europejskiego Urzędu Statystycznego (Eurostat) wynika, że koszty życia w Niemczech wciąż są powyżej średniej europejskiej. Oznacza to, że życie nad Odrą nie należy do tanich. Tego samego nie można powiedzieć o życiu w Polsce! Koszty życia w Unii Europejskiej. Gdzie żyje się najdrożej, a gdzie najtaniej? Życie w Niemczech jest drogie. Poziom cen prywatnych wydatków konsumpcyjnych w 2019 roku ponownie przekroczył (o 6,8%) średnią z państw członkowskich Unii Europejskiej. Drożej jest np. w Danii. Tam poziom cen jest aż o 41,3% wyższy od średniej europejskiej. Podobnie jest w Irlandii (33,7% powyżej średniej europejskiej), Luksemburgu (31,1%), Finlandii (26,7%) i Szwecji (20,6%). Z kolei najtaniej jest w Bułgarii, gdzie koszty życia są prawie o połowę mniejsze od średniej europejskiej. W Rumunii poziom cen jest o 45,1% poniżej średniej UE, W Rumunii 0 45,1%, a w Polsce o 40%. Oznacza to, że według Eurostatu Polska jest trzecim najtańszym państwem w Unii Europejskiej. Highest prices for consumer goods and services in 🇩🇰 Denmark (141% of the EU average), 🇮🇪 Ireland (134%), 🇱🇺 Luxembourg (131%), 🇫🇮 Finland (127%) and 🇸🇪 Sweden (121%) in 2019 Lowest in 🇧🇬 Bulgaria (53%) and 🇷🇴 Romania (55%) ➡️ — EU_Eurostat (@EU_Eurostat) June 19, 2020 Przeczytaj także: > Jedziesz do Polski po 1 lipca? Przygotuj się na obowiązkowy monitoring samochodu na autostradzie Zdjęcie: Olena Kachmar

koszty życia w niemczech forum